varlığımız bir şeylerin sebebi olmak zorunda değil. varlığımız rahatsızlık verebilir. yokluğumuz öldürebilir.

ama kimse sevişti diye ölmez.

bi gün çok uzaklara gidicem! olmuyor böyle. bi gün terkedicez birbirimizi. bi gün birbirimize katlanamıycaz artık. biliyorum bi gün üzücem seni.

hangi gün? ona da karar verdin mi?

kimse gitmiyor, kimse ölmüyor. daha da önemlisi ne biliyo musun? kimse bu sefer kaçamıyor.

pişman değilim demek kolay, zor olan kaçamamak. zor olan göğüslemek, bununla yaşamak.

kimseye sorumlu değilsin, sen kimseyi zorlamadın. kimseyi yaralamadın.

bu sözlerim seni rahatlatmasın, kendine sorumlusun.

kendinle hesaplaştın mı? her şey güzel dedin yolunda dedin. en azından adımlar attın. olacak dedin. ya gördüklerin?

bunlardan da mı rahatsızsın?

kaçamıyorsun da.

korkuyorsun.

biliyor musun benim de çözümüm yok.

bi şarkı vardı, neydi adı? hah, çember. ne diyordu? çaresi yok kardeşim, her akşam böyle içip kederlenip mutsuz olacaksın. meyhane masalarında kahrolacaksın.

madem gidemiyorsun, demek ki burda zamanın var. zamanını kullan. düşün. nasıl yapacağına karar ver.

istiyorsan düşünme, böyle yaşa gitsin. yalnız tek kural = üzülme şansın yok. hata yapma şansın yok. yok. yok. bak yokluğu buldun sonunda.

bak işte yoksun sonunda sen de.

dediğim gibi, kimse sevişti diye ölmez.

ama ölümsüzlüğü tadabilir sonunda..