şimdi ben, zamanın beni sancıya mıhladığı yerdeyim!

...ve telefon acı acı inledi

konuştuktan sonra bana şöyle dedin

onun beni düşünmesi buraya gelicek olması daha doğrusu yanımda olması bana içten içe büyük bir mutluluk veriyor!

şimdi boynumda öptüğünüz her yer sokaklara dökülüyor
siz karşının polisisiniz bayım

bi şeyler beni yerimden kaldırıp
kadıköy barlar sokağından havuza çıkan o sokağa, o kaldırıma, o duvara götürebilir
orda oturarak, soğuğa aldırış etmeden saatlerce ağlatabilir.
bi şeyler seni çok özletebilir
o kaldırımdan kıçımı kaldırmamı engelleyebilir.
buz gibi bi duvara sarılmayı denetebilir
yazında sesini aratabilir
ve bunları yaparken, yaptırırken, yıpratırken hiç sormayabilir
neden bu kadar sevdim diye
ve neden, neden ben değil, neden o? diye